Jak co dzień po zakupy. Nie ma lodówki, to muszę kupować po trochu ;-) Tym razem przetestowałem Casino - beznadzieja! Musiałem dodatkowo skoczyć do Lidla. Ale najlepiej zaopatrzony jest bez wątpienia Intermarche.

Jutro ruszam dalej. Zaczyna się Pirenejska rzeźnia typu blisko 3000m podjazdów dziennie. Ciekawe jak forma... 

Rano po chleb, po południu po obiadokolację. Nie ma lodówki, więc staram się nie przetrzymywać żarcia, zresztą warto choć odrobinę ruszyć kołem podczas restu. tak myślę :)

A oprócz pracy prowadzę obserwacje społeczne ;-)



Sąsiad UL. Twierdzi, że nie ma wilgotnego śpiwora, a w razie deszczu śpi pod dachem. 


Sąsiedzi ewidentnie po ślubie... czystości ;-)


Sekwoja raz jeszcze, bo niesamowita jest! 


Sery w Intermarche. Jedna z trzech lad (!) 

Dziś początek mega restu, tzn. trzy dni odpoczynku. Plan jest taki, żeby się super dobrze zregenerować i mieć w Pirenejach dobrą formę. Czy się uda? Raz taki numer mi wyszedł przypadkiem, ale wtedy restowałem tydzień, a i wcześniejsza trasa była dłuższa niż tu. Ale formę złapałem wtedy obłędną, więc fajnie, jakby choć częściowo to powtórzyć. Tym razem nie mam aż tyle czasu, ale spróbowć warto. A tymczasem sobie pracuję, więc urlop nie ucieka :p

Dziś miał być łatwy dzień. I mimo dwóch bigów w sumie był :-)

No fajny był ten kemping w Sesue. Cisza, spokój... Rano też przyjemnie, chociaż zimno, 10 stopni. Po raz pierwszy odpaliłem puchówkę.

Dziś na początek big na lekko, więc myślałem, czy by nie zostawić rzeczy na kempingu, ale nie chciało mi się tak wcześnie startować plus jednak kemping nieco w bok i pod górę, więc wybrałem opcję krzaki. 

Z krzaków wylazłem o 9:10 i do góry. W hiperturystycznym miasteczku Benasque (po 7 kilometrach i raptem 200m podjazdu) udało mi się kupić muffinki na drogę, więc odpalam właściwy podjazd. 

Najpierw mały zonk, bo szosa zasrana końmi. Rowno, po całej szerokości, nie sposób ominąć. A potem duży zonk, bo zatrzymuje mnie policja jadąca z naprzeciwka i mówią, że jest obowiązek jazdy w kasku i że mam kupić w następnym miasteczku, bo jak nie, to mandat 200 eur (!!!), a do tego czasu mam prowadzić rower. Sprawdzam w necie i faktycznie jest taki obowiązek (poza obszarem zabudowanym). O madko!

Prowadzę, póki mnie widać, a potem jadę dalej. W miasteczku jest jeden sklep sportowy, ale kasków rowerowych nie mają. I całe szczęście, bo co bym potem z nim zrobił?! W Bilbao musiałbym wyrzucić, a do tego czasu wozić na sakwie i ewentualnie zakładać na zjazdy (na podjeździe i bez kasku za gorąco!). No debilizm! Biorę od pani ze sklepu karteczkę, że nie posiada kasków rowerowych i mam +5 do bezpieczeństwa od policji. To już coś ;-)



Dalszy podjazd łatwy, ale ze zjazdem 40m, niestety. Na górze jestem dopiero o 11:45. Późno! Dziś jeszcze 100km... No to zjeżdżam. 

W Benasque rozglądam się za wodą (znalazłem w barze) i za sklepem z kaskami (nie znalazłem :-P), a potem zjeżdżam dalej. Sakwy grzecznie czekają w krzakach. Dalszy zjazd do Castejon de Sos i zostaje już tylko 70 na dziś :-) Ale po zakupach i lanczu jest już 13:30. Dopijam colę i ruszam na przełęcz. W cieniu 25, ale w słońcu pod 40. A podjeżdżam w słońcu ofc :-P

500m wchodzi z jednym postojem na muffinke. Potem jeszcze dwie wredne czechy po kilkadziesiąt metrów i dłuższy zjazd. Na dole jest kemping i kusi, ale jest dopiero godz. 16 z minitami, więc nie ma opcji. Jem kanapkę i jadę dalej. 

Wylatuje na główną i dalej już z chmarą tirów długo pod górę. I jak się okazuje, pod dość silny wiatr. Ech... 





Podjazd 700m zajmuje i niemal 2 godziny (w tym dłuższy postój na colę w barze) i u wlotu mojego długo wyczekiwanego tunelu przrz główną grań Pirenejów jestem o 18:50. Tunel 5,2km, miodzio! A przejazd nim trwa ok... 7 minut, bo jest ciegiem w dół :-) Ale nie chciałbym tam jechać w drugą stronę :-P





Potem zjazd do Vielha (wyprzedzanie tirów, mniam!), większe zakupy w ostatniej Mercadonie (tłumy! Why?) i ostatnie kilka kilometrów na kemping. Meliniaście, tak jak lubię! Plus mam krzesło (dość często się zdarza) i stół (prawdziwy rarytas!). No i chyba nie ma drących ryje bachorów, hurra! 





To był ciężki, ale dobry dzień :-) Ale niestety przejrzystość powietrza dziś fatalna i zdjęć jest niewiele i są raczej marne :-(

Pokaż trasę GPS

Tak mi się nie podobał kemping, ze startuję jeszcze przed 9. Idealnie, bo od 9 czynny market (na szczęscie faktycznie czynny, bo kompletnie zapomniałem, że dziś niedziela!). Kupuję chleb i kolację na wieczór (w Hiszpanii rządzi lasagna, gotowa i zafoliowana, wystarczy podgrzać w wodzie!). Robię sobie kanapkę na drogę, żeby się pozbyć słoika od kupionego wczoraj pasztetu łososiowego i o 9:30 w drogę.

Od razu pod górę i prosto w słońce. Ogólnie pierwszy odcinek to główna ze stromymi czechami po kilkadziesiąt metrów, a potem 400 metrowa przełęcz. Łykam z jednym postojem na radlera i drugie sniadanie. Zjazd atomowy - max wyjazdu (jak dotychczas). Potem do Campo lekko pod górę, tam jem lunch na ławce pod jakąś nieczynną firmą i dzielę się kiełbasą z kotkiem, ale robi się namolny i muszę go dość obcesowo przegonić.



Dalej, jak się okazuje jest piekny, wspaniały gorge! Kręcę filmy, robię zdjęcia i pomstuje na wszechobecne czechy. No nie potrafią tu oni drogi równo poprowadzić.







A na górze gorża już Castejon, gdzie mam start na biga. Pani na stacji benzynowej nie zgadza się przechować sakw, więc zrzucam kawałek dalej w krzakach i heja. Big zacny: 1100 m podjazdu na 15 km i większość szutrowa. Po 300 m kończy się asfalt, więc nabieram wody (ostatnia cywilizacja) i lecę dalej. Tzn. raczej wloke się, bo szuter. I na dodatek znów czechy! Metry wchodzą bardzo powoli, dopiero po kilku kilometrach zaczyna się serio podjazd.

Postój robię pod jednym z ostatnich drzew, na wysokości 1600. Stad juz tylko 400 na górę, ale za to konczy się cień. Na szczęście nie ma dziś upału, ot 30 z małym hakiem. Po kolejnej godzinie (szuter) jestem wreszcie na górze. Tu juz chłodno, tylko 23 stopnie, ale w koncu to dwutysięcznik.





Foty i zjazd. Koszmarny, oczywiście, ale chociaz trochę szybszy niż podjazd. Z audiobookiem jakoś mija.

Sakwy są, więc zbieram co swoje i ostatnie 7 km w górę doliny na kemping. Tymczasem zrywa się solidny wiatr N i konkretnie przeszkadza. To już końcówka, więc trudno, ale trochę się niepokoję, bo to wygląda na burzę, no i co będzie jutro...?

Pokaż trasę GPS

Do 22 burzy póki co nie ma, więc spokojnie wszystko ogarniam, a że kemping fajny, a moje miejsce wybitne, bo bardzo na uboczu (a mimo to niezbyt daleko od kibla i żadnych schodów), to liczę wreszcie na spokojną noc. Oby!

Rano miałem lenia, więc start dopiero o 9:20. Pierwsze kilkanaście kilometrów w dół, z pięknymi widokami na skały Riglos. Niestety zdjęcia pod słońce, więc niezbyt.

No i się wywiało. Już wczoraj pod wieczór wiatr ustal, a rano też spokojnie. Wyjazd tuż przed 9 i migiem 15 km do Borja, gdzie zakupy w Dia (wszystko się pokończyło ;-) i o 10 dalej w trasę.

Wieje jak gupie NNW, więc zamiast się z tym siłować, to restuję :-P



Tylko kilka kółek wokół namiotu z okazji regulacji przerzutki. 

No, solidny dzień dziś był! Ale po kolei. Wstałem o 6:30, jeszcze ciemno i ciuchy mokre. Nie było szans, żeby wyschły w tym lesie. Zakładam więc mokre spodenki, niech wyschną, zanim ruszę, bo podczas jazdy w mokrych otarcia gwarantowane. 15 stopni, ale jakoś nie marznę.

O 9 jestem pod kempingowym sklepikiem (właśnie otworzyli), kupuję chleb, który potem okazuje się pyszny (pierwszy raz w Hiszpanii!) i ruszam.

Słońce wychodzi, ale i chmury są, a przed Sorią zrywa się wiatr. NNE więc coraz bardziej przeszkadza. W Sorii zakupy w Mercadonie (dawno nie było plus jutro święto) i lancz. Przebijam się deptakiem przez centrum. Nawet ładne miasteczko, ale żaden ten.



A za miastem wieje już solidnie i niemal w pysk. A zostało mi 100km! Przynajmniej nie ma upału (chmury i 28 stopni), ale i tak robi się rzeźnia.

Jadę sobie główną szosą, z tirami, a każdy z naprzeciwka mną lekko miota. Styl czeski z inklinacją ku górze, więc jadę tak 11-12 kmh, kurwa! No ciężko bardzo. Po 20 km szybki zjazd i w 2-3 km oddaję te mozolnie nastukane 150m energii potencjalnej. I dalej pod wiatr.

W wiosce Aldealpozo robię postój pod wiejskim Ayuntamento (ratusz), ale tam też tylko hula wiatr...
Potem kolejne ok 20 km tej rzeźni i wreszcie zjeżdżam z głównej i robi się czesko w dół. Widać też już biga Moncayo, cały w chmurach! :-/



No, ale jednak po zjechaniu z głównej robi się lepiej. Trochę osloniety teren i tiry nie miotają rowerem. Zjazd bardzo czeski, a po 10 km robi się pod górę. Jest godz 17, a mi zostało 50km, w tym big... Spradzam opcje dzika, ale nic nie znajduje. Znajduję za to hotel za 42 eur, 3 km w bok od trasy, ale aż 200m w dół. No niechętnie! Więc decyduję, że cisnę i zobaczymy. Jak zacznie padać, to hotel przed bigiem lub po (big to skok w bok), a jak nie, to albo dzik jak się trafi, albo dociągnę na kemping jak planowałem.

Podjazd dość równy, łagodny i w lesie, więc nie wieje. Dość szybko (17:40) jestem na rozdrożu pod bigiem. A tam miejsce dzikowe-miodzio! Jest woda, dżizasy, w lesie więc nie wieje... Tylko jest też zakaz biwakowania i sporo ludzi się kręci. No nic, póki co nie pada, więc sakwy w krzaki i na biga.



Jedzie się dobrze! Podjazd 3-5%, więc długi (12km), ale tnę ostro, jakbym niemal formę złapał! :O
W połowie krótki postój na ciastka (chciało mnie odciąć!). Krótki bo zimno, 13 stopni!

Druga połowa to już szuter, ale elegancki, bez kamieni i tylko z okazjonalna tarką. Potem nim zjeżdżałem 37-40 kmh! :-)

Na górze jestem ok 19:05, szybko poszło! :-) Jest monasterio, ale zamknięte. I są chmury tuż nade mną. I 11 stopni. Kilka fotek, ubiórka i zjazd.







Przy sakwach o 19:40. Decyduję, że jednak kemping (nie uśmiecha mi się zimny prysznic przy tej temperaturze powietrza plus naprawdę ktoś może się przyczepić tutaj!), o ile istnieje i jest czynny. Dzwonię bez skutku, ale strona internetowa wygląda na aktualną, więc piszę krótkiego maila, że będę za pół godziny (ma być 14 km ciągle w dół), bo rzekomo o 20 zamykają recepcję (jest 19:50) i jadę.



Zjazd trochę czeski, ale bez dramatu, założone pół godziny przekraczam o kilka minut. Jest kemping! Czynny, fajny i tani (11 eur). Super! :-)

Pokaż trasę GPS

Z wszystkimi sprawami obozowymi (rozbijanie, ścielenie, mycie, pranie, wieszanie) schodzi mi do 22, potem dopiero kolacja i odrobinę chilloutu. Te słowa kończę pisać i 23:57. Spaaać! :-)

Ps. Cały wieczór wieje jak gupie i jutro też ma tak wiać :-/

Pps. Dobrze, że dociągnąłem na ten kemping. Jest naprawdę spoko (odrobinę meliniasty, tak jak lubię!), ma świetny prysznic z dobrym ciśnieniem, tani, i nawet dostałem stół i krzesło! :-)
A w nocy i rano nadal wieje jak poebane, z tego samego kierunku. Jako że następny dzień ma kierunek i profil niemal identyczny jak dzis, to późnym wieczorem decyduję zostać na rest. Nie będę się kopać z koniem. Niech się wywieje, a ja sobie odpocznę :-P